1. ERZ – podstawowe informacje

Podstawowym celem jest ustanowienie europejskiego organu reprezentacji pracowników na potrzeby informowania i konsultowania kwestii o charakterze ponadnarodowym.

Inną istotną regułą, która powinna określać funkcjonowanie ERZ jest zasada skuteczności wprowadzona przez przekształconą dyrektywę: ERZ musi być w stanie odgrywać swoją rolę w taki sposób, aby proces informowania i konsultacji był znaczący i stanowił część procesu decyzyjnego (uznana rola przedstawicieli pracowników w przewidywaniu i towarzyszeniu zmianom w ich przedsiębiorstwach).

Należy także podkreślić, to Porozumienie nie ma wpływu na prawa krajowych organów reprezentacji pracowników i samych pracowników. W istocie zarówno organy te zarówno na poziomie europejskim, jak i krajowym odgrywają ważną rolę i żaden z nich nie powinien działać kosztem drugiego. Przeciwnie, bliskie powiązania i współpraca na tych dwóch poziomach przynosić obopólne korzyści.

Pojęcie spraw o charakterze ponadnarodowym

Uznaje się, że kwestie mają charakter ponadnarodowy, jeżeli dotyczą grupy jako całości lub co najmniej dwóch zakładów grupy zlokalizowanych w dwóch różnych państwach członkowskich. Jest to podstawowa definicja podana w treści Dyrektywy o ERZ.

Przynajmniej ta podstawowa definicja powinna zostać włączona do porozumienia. Żadne zmiany w jej brzmieniu, które mogłyby ją osłabić, nie powinny być akceptowane. Na przykład, termin „dotyczyć” nie może zostać zastąpiony terminem „wpływać”, ponieważ ta niewielka zmiana zawęziłaby zakres kompetencji ERZ.

Preambuła Dyrektywy o ERZ (nr 12 i 16) zawiera bardziej szczegółowe wyjaśnienie, jak należy rozumieć pojęcie transnarodowości. Wyjaśnia ona, że liczy się nie tylko liczba państw członkowskich. Sprawy należy również uznać za ponadnarodowe, gdy:

• wykraczają poza kompetencje lokalnego/krajowego kierownictwa;
• mają potencjalny wpływ transgraniczny (przedstawiciele pracowników muszą mieć możliwość oceny, czy proponowany środek ma taki potencjalny wpływ);
• wiążą się z przenoszeniem działalności między państwami członkowskimi.

Elementy te powinny być w jak największym stopniu uwzględnione w porozumieniu. Co najmniej niedopuszczalne jest włączenie postanowienia stanowiącego coś przeciwnego.