8. Ek 1 – Avrupa Ticaret Birleşmeleri Konfederasyonu (ATBK) ve Businesseurope ‘un ilk aşama konsültasyonundaki konumu
Arka plan – AİK direktifinde değişiklik yapılması gerektiği konusunda bir sürAKin başlatılması
Kuşkusuz, bilgi ve danışma hakkı, Avrupa Sosyal Haklar Sütununa yansımasının yanı sıra, AB hukukuna ve Avrupa hukukuna sıkı sıkıya bağlıdır. Burada, çalışanların bireysel veya toplu olarak bilgilendirilme ve danışılma hakkı konusunu detaylandıracak yer yoktur. İkincil hukuktaki birincil referans, Avrupa topluluğu’ndaki çalışanları bilgilendirmek ve danışmanlık yapmak için genel bir çerçeve oluşturan 11 Mart 2002 tarihli Avrupa Parlamentosu ve Konsey direktifi 2002/14 / AK’dir. Bilgi ve danışma hakkı ile ilgili çok sayıda soru yöneltilebilir.
İlk soru, Direktifin bireysel ve / veya toplu bir bilgi ve danışma hakkı sağlayıp sağlamadığıdır? Bireysel çalışana bilgi ve danışmanın sağlanması gerekip gerekmediği veya sağlanabileceği açık değildir (doğrudan’ mı yoksa dolaylı bir bilgi ve danışma hakkıyla mı uğraştığımı söz konusudur). Ayrıca, işçilerin temsili bir organ oluşturmaması (yasaların öngördüğü inisiyatifi göstermesi) durumunda üye devletlerin bir tür danışma mekanizması sağlaması gerekip gerekmediği sorusu da ortaya çıkmaktadır.
Bu noktada, Avrupa Çalışma Konseyleri Kurumu’na (bundan böyle AİK olarak anılacaktır), yani ulusötesi temelde bilgi ve danışma hakkına başvurmak gerekir. AB’de bu alanda devam eden süreçler de sunulmalıdır.
2019’da. Avrupa Parlamentosu, işyerinde demokrasiyi teşvik etmenin ve özellikle AİK işleyişini güçlendirmenin bir aracı olarak şirket düzeyinde çalışanların katılımı ile ilgili olarak iki kendi inisiyatifi raporu hazırlamaya karar vermiştir.
İlk rapor, Aralık 2021’de yayınlanan işyerinde demokrasi ile ilgili yasal olmayan bir rapordur. (2021/2005 (DK-konfigurasyon dosyaları) 36. İşçilerin, sendikaların, iş konseylerinin bilgi, danışma ve katılım alanlarının yanı sıra şirketler hukuku ve kurumsal yönetimin bazı yönlerini kapsar.
İkinci rapor, Avrupa Parlamentosu tarafından 2 Şubat 2023 tarihinde kabul edilen Avrupa İş Konseyleri Direktifi’nin (2019/2183 (INDO-İntegral doğru olmayanlık)) revizyonuna ilişkin kendi inisiyatifiyle hazırlanan yasal bir rapordur. ‘Aık’leri güçlendirmeyi’ hedefliyor. “Üye devletlerdeki farklı endüstriyel ilişkiler sistemlerini dikkate alarak AİK’leri ve onların bilgi ve danışma haklarını kullanma kapasitelerini güçlendirmeyi ve AİK’lerinsayısını artırmayı” amaçlamaktadır. Belge, diğerlerinin yanı sıra, yeniden düzenleme direktifinde önerilen yasal değişiklikleri özetleyen bir ek içermektedir:
– AİK bilgi ve istişaresinin gerçekleşmesi gereken daha geniş bir ‘ulusötesi meseleler’ kavramı;
– gözden geçirilmiş bir ‘danışma’ tanımı, yani AİK’lerinyönetim bir kararı kabul etmeden önce görüşlerine gerekçeli bir yanıt alma zorunluluğu ve bu görüşün yönetim tarafından dikkate alınması gerektiğinin güvencesi;
– üye devletlerin, bilgi ve danışma gerekliliklerinin ihlali durumunda bir şirketin kararının askıya alınabilAKeği ihtiyati tedbir sağlamasını ve yıllık cironun 20 milyon € ‘ya veya% 4’üne kadar mali yaptırımlar getirmesini ve ayrıca kamu alımlarından ve hibelerden hariç tutulmasını zorunlu kılmak;
– şirketlerin bir konunun gizli olup olmadığını ve ne kadar süreyle olduğunu belirlemek için aık’ye objektif kriterler sağlamasını ve şirketlerin bilgi ve istişarenin gizliliğini sağlamasını zorunlu kılmak;
– AİK’lerin kurulması için daha katı son tarihler (AİK kuran bir anlaşmayı müzakere etmek için 18 aya kadar);
– Direktifin yürürlüğe girmesinden önce anlaşma imzalayan teşebbüslerin kapsamından çıkarılmasının kaldırılması ve değiştirilen hükümlerin mevcut her türlü bilgi ve danışma anlaşmasını imzalayan teşebbüslere genişletilmesi.
1 Mart 2023’te Avrupa Parlamentosu’na bir yanıt olarak Avrupa Komisyonu, Avrupa Parlamentosu’nun 225 ABFS maddesine dayanan kararını memnuniyetle karşıladı. Başkan Ursula von der Leyen’in ABFS’nin 225. maddesi uyarınca Avrupa Parlamentosu tarafından kabul edilen kararlara ilişkin siyasi yönergelerinde verdiği siyasi taahhüt doğrultusunda Komisyon, orantılılık, sübvansiyon ve daha iyi düzenleme ilkelerine tam olarak uygun bir yasama önerisi sunmayı taahhüt eder. Avrupa Komisyonu tarafından belirtildiği üzere, kararın ekinde belirtilen özel teklifler de dahil olmak üzere Avrupa Parlamentosu’nun önerileri, işçiler ve işverenler için yasal kesinliğin sağlanması ve AB’de istihdam ve endüstriyel faaliyetlerin korunması ve teşvik edilmesi ışığında değerlendirilecektir. Bu değerlendirme, veri ve kanıt toplamayı ve mevcut AİK’le ilişkili sorunların ve faktörlerin yanı sıra parlamentonun kararında vurgulanan konuların kapsamlı bir değerlendirmesini içerecektir. Komisyon, cevabında, AB’nin 154. Maddesi uyarınca AB sosyal ortaklarının iki aşamalı bir istişaresini başlatacağını ve sosyal ortakların da 155. madde uyarınca anlaşmalar yoluyla hareket etmeye karar verebileceğini belirtti. Avrupa Komisyonu’nun bu eylemi, bir yandan işçilerin AB temsilciliğinin Avrupa Sendikalar Konfederasyonu biçimindeki görüşlerinin karşılaştırmalı Raporunun 2. paragrafındaki sunuma, diğer yandan da işverenlerin iş dünyası biçimindeki AB temsiline geçilmesine izin vermektedir.
ATBK ve iş dünyasının pozisyonuavrupa, istişarenin ilk aşamasında ifade edildi.
Businesseurope’un konumu
Businesseurope’un görüşüne göre (Avrupa Komisyonu tarafından istişarenin ilk aşamasında ifade edilen 25 Mayıs 2023 tarihli pozisyonu), AİK Direktifinin arkasındaki felsefe, şirketlerini en iyi tanıyan şirket düzeyindeki sosyal ortaklara, kendi durumlarına uygun düzenlemeleri müzakere etme alanı vermektir ve öyle kalmalıdır. herkese standart bir şablon uygulamaktan daha iyidir.
BusinessEurope, AİK uygulamasını daha da ilerletmek için en iyi AB politika yaklaşımının, AİK uygulayıcılarını direktif kapsamında daha fazla AİK kurmalarına ve mevcut uygulamaların iyileştirilmesine yardımcı olmaları için teşvik etmek ve desteklemek olduğunu vurgulamaktadır. Örgüt, businesseurope’a üye olan AB ve ulusal düzeydeki birçok üye federasyonun ve sektörel birliğin, üye şirketlerine AİK kurulmasıv e işletilmesi konusunda halihazırda kapsamlı destek sağladığının altını çiziyor. Bu örneğin, AİK’lerin işleyişini özetleyen, mevcut mevzuatı özetleyen veya özel önerilerde bulunan adım adım kılavuzların üretilmesini içerir.
Örgüte göre, Avrupa Parlamentosu’nun AP genel kurulunda Şubat 2023’te kabul edilen raporu iş gerçeklerini dikkate almadı. Buna ek olarak, olumsuz olarak değerlendirilen Avrupa Komisyonu, üye devletlerin büyük çoğunluğunun yeniden düzenleme (yeniden düzenleme) AİK direktifini doğru bir şekilde devrettiğini vurgulayan kendi 2018 raporunun tam aksine, sosyal ortaklarla istişarenin yolunu açarak Avrupa Parlamentosu’na yanıt vermeyi seçti. Bu nedenle, Aİk’le ilgili AB politika tartışması, mevcut AİK direktifinin gözden geçirilmesinin (yeniden düzenlenmesinin) AİK’lerinhem şirketler hem de çalışanlar açısından daha iyi işleyişine yol açıp açamayacağını ve nasıl ele alacağını ele almalıdır. Ayrıca, AİK’kurulmasında hukukun rolü ile sözleşmenin rolü arasında net bir ayrım yapılmalıdır, böylece şirket düzeyindeki sosyal ortaklar, uygulamalarını şirketin değişen durumuna uyarlamak için ihtiyaç duydukları özgürlüğe sahip olurlar.
Ne yazık ki, komisyonun danışma belgesi, aşağıdakiler gibi iş dünyası için önemli konuları ele almamaktadır:
* Şirket düzeyindeki sosyal ortakların, AİK’in pratikte işleyişini iyileştirmek için kendi çözümlerini geliştirmeleri için daha fazla alan yaratmak;
* Örneğin, şirketlere ve AİK üyelerine daha fazla esneklik sağlamak, ilgili maliyetleri azaltmak ve gelişmiş dijital iletişimin yarattığı fırsatları iyi kullanmak için direktifte belirtilen AİK toplantılarına ilişkin bazı düzenlemeleri yeniden gözden geçirerek AİK’in fiilen çalışma şeklini iyileştirmek.
BusinessEurope, Avrupa Komisyonu’nun danışma belgesinin büyük ölçüde Avrupa Parlamentosu’nun raporunda gündeme getirilen ana alanlara odaklandığından pişmanlık duyuyor. BusinessEurope, Avrupa şirketlerinin rekabet gücünü daha da zayıflatacak ve AİK’lerin sorunsuz işleyişine zarar verecek olan Avrupa Parlamentosu’nun ana önerileri konusunda derinden endişe duyuyor. Avrupa Parlamentosu’nun yaklaşımı, güvene dayalı bir sosyal diyaloğu teşvik etmek yerine, şirketlere karar vermeyi dondurmaları veya ertelemeleri için verilen idari veya adli emirler açısından önemli bir risk teşkil etmekte, orantısız cezalara yol açmakta, şirketlerin AİK’e olan güvenini baltalamakta ve sosyal ortakların şirket düzeyindeki rolünü baltalamaktadır. Özellikle BusinessEurope, ABFS’nin 153. maddesine dayanan Yeniden Düzenleme Direktifinin düzenleyici çerçevesinin, AB’nin üye devletlere uygulanacak yaptırımların tam düzeyi konusunda talimat vermesine izin vermediğini vurgulamaktadır. Buna üye devletler tarafından ulusal yasa ve uygulamalara uygun olarak karar verilmelidir. Avrupa Parlamentosu’nun önerdiği düzeydeki para cezaları, iş ilişkilerinde olumlu bir rol oynamayacak ve şirket düzeyinde sosyal ortaklar arasındaki işbirliğine ve güvene ciddi zarar verecek ve sosyal diyaloğun çelişkilerle dolu hale gelme riskini artıracaktır. Kuruluşun görüşüne göre, AİK direktifinin potansiyel revizyonu, önceden var olan AİK anlaşmaları (örneğin, özellikle direktifin 14 (1) (a) maddesinin yürürlüğe girmesinden önceki anlaşmalar) için gelecekte kapsamı dışında kalmalarını sağlayarak güvenli bir liman oluşturmalıdır.
Son olarak, AB ve ulusal bilgi ve danışma süreçlerinin kalitesi ve koordinasyonu esas olarak bir güven, işbirliği, pozitiflik ve bağlılık ortamı oluşturmaya bağlıdır. 1994 Direktifinin ruhunu korumak ve onu olası bir yönetişim modeline uymayan bir ortak karar alma organına dönüştürmeye çalışmamak önemlidir. BusinessEurope, AİKS’nin şirket düzeyinde sosyal ortakların özerkliğine saygı duyacak şekilde pratikte işleyişini iyileştirmek için Avrupa Komisyonu’nu, Avrupa Parlamentosu’nun önerisine bir Komisyon önerisi şeklinde veya bir davranış kuralları yayınlayarak alternatif bir yaklaşım sunmaya teşvik eder.
Avrupa Sendikalar Konfederasyonu’nun Konumu
ATBK (22 Mayıs 2023 tarihinde kabul edilen ve Avrupa Komisyonu’na iletilen pozisyon), Avrupa Parlamentosu’nun bir yandan 2009tarihli direktifi ile güvence altına alınan hakların daha iyi tanımlanmasına odaklanan önerisiyle, konu seçiminde doğru dengeyi kurduğunu vurgulamak ister. ve diğer yandan, etkin bir şekilde uygulanmasını sağlamak. Ne yazık ki, Avrupa Komisyonu’nun danışma belgesi tüm bu önemli noktaları ele almamaktadır.
Uygulamada, işçi haklarının AİK içinde bilgi ve istişareye uygulanması genellikle yetersiz, geç ve anlamsızdır. AİK, AİK haklarının etkin bir şekilde uygulanmasını talep eder ve uygun uygulama ve adalete erişim konularının çok önemli olduğunu düşünür. Avrupa Komisyonu haklı olarak yaptırımların etkili ve caydırıcı olması gerektiğini vurguluyor. Avrupa Parlamentosu’nun kararı bunu kabul etti ve AİK’yi uygun yönetim ve temsil düzeyinde bilgilendirmek ve danışmak için bir prosedür bekleyen yönetim kararlarının uygulanmasını geçici olarak askıya almak için bir ön tedbir için ulusal mahkemelere veya diğer yetkili makamlara başvurma hakkını kullanmaya çağırdı. bu yönergeye uygun olarak yönetimden gerekçeli bir yanıt alınmasına izin veren bir şekilde’. ATBK, bilgi ve danışma prosedürlerinin ihlali durumunda şirket kararlarını geçici olarak askıya alma ve hatta ulusal sendikaların ayrıcalığıyla tekrarlanan ihlaller durumunda şirket kararlarını iptal etme çağrısını desteklemektedir. Böyle bir sistemi uygulayan üye devletlerin deneyimleri, caydırıcı etkinin tek başına şirketleri uymaya teşvik etmek için yeterli olduğunu açıkça göstermektedir.
Ayrıca, mali cezalar konusu da var. Komisyonun 2018 tarihlideğerlendirme raporu, çoğu Üye Ülkede çok uluslu şirketlerin maksimum birkaç bin avro para cezasıyla karşı karşıya olduğunu zaten göstermiştir. En fazla AİK sayısına sahip Üye devlet olan Almanya’da azami para cezası 15.000 €’dur. Bu tür düşük para cezaları etkili ve caydırıcı değildir ve hatta AİK haklarını göz ardı etmek için bir teşvik olarak görülebilir. ATBK, Avrupa Parlamentosu’nun bir şirketin veya şirketler grubunun cirosu ile ilgili ceza verme tutumunu desteklemektedir. RODO-ÖBK[1]‘DAN esinlenen Avrupa Parlamentosu, küresel cironun% 2’sine kadar ceza talep ediyor. ATBK bu cezaları caydırıcı bulmaktadır.
Bununla birlikte, davacının mahkemeye giden yolu imkansız veya zorsa, en iyi yaptırımlar etkisizdir. Komisyon, 2018 değerlendirme raporunda, AİK’in haklarını uygulamalarını sağlamak için mevcut önlemlerin genel zayıflıklarını zaten belirtmiştir. ATBK, o sırada Komisyonun, diğerlerinin yanı sıra ATBK tarafından Komisyona sunulan açık kanıtlara rağmen harekete geçmemeye karar vermesinden pişmanlık duyuyor. ATBK, Komisyonun danışma belgesinde dava düzeyinin düşük olduğuna itiraz ederken, AİK’lerin adalete erişmek için karşılaşması gereken birçok engele atıfta bulunmuyor. Güvenilir bilimsel kanıtlara dayanarak, ATBK, düşük dava düzeyinin, AİK’lere uygulanan ve fiili olarak AİK’LER için adalete etkin erişim eksikliğine yol açan birçok engelden kaynaklandığını zaten göstermiştir. ATBK ve bağlı kuruluşları, Yeniden Düzenleme Direktifinin yürürlüğe girmesinden bu yana Komisyona AİK haklarının açıkça ihlal edildiğini defalarca bildirmiştir (örn. Caterpillar, ArcelorMittal, Nokia, Legrand, Jakuzi, GKN, Honda, Nissan, vs büyük şirketler.). Bu davalar davaya dönüşmediyse, bunun nedeni mahkemeye çok sık gitmenin zorluğudur. Bu nedenlerden dolayı ATBK, AİK’ler için adalete etkin erişim eksikliğini gidermek için harekete geçilmesi gerektiğine inanıyor ve Avrupa Parlamentosu’nun haklı olarak Komisyon Antlaşmaların koruyucusu olarak AİK için adalete etkin erişim sağlamaya çağırdığını hatırlatıyor. Bu, diğerlerinin yanı sıra, AİK’nin tüzel kişiliğinin tanınmasını, adli işlemler için gerekli mali desteği sağlamak için merkezi yönetime duyulan ihtiyacı içerir.
Komisyon, ‘istişare’ tanımını ele alınması gereken başka bir konu olarak doğru bir şekilde tanımlamaktadır. ATBK, Avrupa Parlamentosu’nun şu tutumunu desteklemektedir: “istişarenin zamanlaması, işçi temsilcilerinin görüşünün, anlamlı bir değerlendirmenin yapılamadığı veya önerilen önlemle ilgili bir yönetim kararının alındığı bir zamanda talep edilebilAKeği veya sağlanabilAKeği bir konu olmaya devam etmektedir”. Bu gözlem, ETUİ tarafından yürütülen akademik araştırmalar ve AİK’nin ATBK ve Avrupa sanayi federasyonlarına yaptığı şikayetler ile desteklenmektedir.
ATBK, bilgi ve istişarenin bir şirketin yerel, ulusal ve uluslararası her düzeyde karar alma sürecinin ayrılmaz bir parçası olması gerektiğini vurgulamaktadır. Yönetim nihai bir karar vermeden önce, uluslararası bilgi ve danışma sürecinin uygun şekilde yürütülmesi ve tamamlanması gerekir. Bu nedenle, AİK’nin, gerektiğinde uzmanların desteği de dahil olmak üzere sağlanan bilgilerin derinlemesine bir değerlendirmesini yapmak ve bilinçli bir görüş elde etmek için ulusal ve bölgesel çalışan temsilcilerine danışmak için yeterli zamana sahip olması için anlamlı istişarenin zamanında yapılması gerekir. Planlanan önlemin potansiyel etkisine bağlı olarak bir AİK görüşü hazırlamak için de yeterli zaman ve kaynağa ihtiyaç vardır. Görüş yönetim tarafından dikkate alınmalı ve AİK nihai bir karar almadan önce gerekçeli bir yanıt almalıdır. Direktifin mevcut hükümleri, bu temel adımlar konusunda yeterli yasal açıklık sağlamamaktadır ve bu ilkeyi yansıtacak şekilde güçlendirilmesi gerekmektedir. ATBK, Avrupa Parlamentosu’nun 2009/38 / AK sayılı Direktifin 2. Maddesinde değişiklik önerisinin istişare prosedürünü güçlendirmenin uygulanabilir bir yolu olduğunu vurgulamaktadır.
‘Ulusötesi’ kavramının açıklığa kavuşturulması gerekiyor. Mevcut yönerge, 12. ve 16. Resitallerde zaten kapsamlı bir tanım sunmaktadır: “İşçilerin (…) istihdam edildikleri ülke dışındaki bir üye devlette kendilerini etkileyen kararlar alındığında uygun şekilde bilgilendirilir ve danışılır.” (2009/38 / AK sayılı Direktifin 12. paragrafı) ve dahası: “Bir davanın ulusötesi niteliği, hem potansiyel etkisinin kapsamı hem de bulunduğu yönetişim ve temsil düzeyi dikkate alınarak belirlenmelidir.’ Bu amaçla, bir şirketin veya grubun tamamını veya iki veya daha fazla üye devleti içeren davalar ulusötesi olarak kabul edilir. Bunlar, dahil olan üye devletlerin sayısına bakılmaksızın, potansiyel etkilerinin kapsamı açısından Avrupa işgücü için önemli olan veya üye devletler arasındaki faaliyetlerin yeniden yerleştirilmesini içeren vakaları içerir.” (2009/38 / AB sayılı direktifin 16. Ancak, tüm üye devletler resitalleri ulusal hukuka aktarmamıştır ve Komisyonun danışma belgesinde anlatılanın aksine, resitaller madde 1 (3) ve (4) ile birlikte okunmaz. Uygulama, ulusötesi olmanın nasıl tanımlanacağı konusunda merkezi yönetim ile sıklıkla anlaşmazlıklar olduğunu göstermektedir. Bu nedenle ATBK, Avrupa Parlamentosu tarafından talep edildiği gibi, resital hükümlerini pekiştirmeyi ve direktifin gövdesine dahil etmeyi önermektedir. Bu, hem yönetimin hem de işçilerin çıkarlarına yasal açıklık sağlayacaktır. Karar alma sürAKi boyunca AİK’lerin ulusötesi konularda bilgilendirilmesi ve danışılması için uygulanabilir, kapsamlı bir hak olmalı ve yasal kesinlik sağlanmalıdır.
ATBK, sadece özel müzakere organı için değil, aynı zamanda günlük çalışmalarında AİK için de tanınmış sendika örgütlerinin bilgisine erişimin garanti edilmesinin önemini kuvvetle vurgulamaktadır. Endüstri, sektör ve ulusötesi konular hakkında en doğru bilgiye ve AİK’lerinişleyişine dair derinlemesine bir anlayışa dayanarak, Avrupa ve ulusal sendikalar, uygun olduğunda yasal tavsiye de dahil olmak üzere değerli ve doğru uzmanlık sağlar. Mevcut Yönerge, AİK’lerin uzman atama imkanı sağlamasına ve sendika temsilcilerini özel müzakere organı için olası uzmanlar olarak açıkça belirtmesine rağmen, çoğu üye devlet bu olasılığı destekleyici gerekliliklerde belirtildiği gibi yalnızca bir uzmanla sınırlandırmaktadır. Uygulamada, bu çoğu zaman sendika temsilcilerinin özel müzakere organının veya AİK’nin herhangi bir toplantısına katılmaktan çıkarıldığı anlamına gelir.
ATBK, Avrupa Komisyonu’nun danışma belgesinin sendika temsilcilerinin konumunu ayrıntılı olarak analiz etmediğinden ve bunlarla yalnızca diğer konular çerçevesinde ilgilendiğinden ne yazık ki pişman olmuştur.
[1] 25 Mayıs 2018 tarihinde Polonya’da kabul edilen devlet kurumları ve özel şirketlerde kişisel bilgilerin korunmasıyla alakalı yeni yasa.